Oeps. Ik tik deze titel en denk direct ‘daar gaan ze – jij dus- wat van vinden. Kan ik dit wel schrijven? Ja, tuurlijk kan ik dit schrijven. Want nee, ik kom niet uit dé kast en volg de kleuren van de regenboog, maar ik ben wel uit de kast gekomen met mijn bedrijf Ignis. Mijn eerste opdracht is een feit! En dat doet mij heel erg goed. Ik wil het van de daken schreeuwen : ‘Hier ben ik jongens!’
Ik heb overigens totaal niets tegen regenbogen. Mooie kleuren. Laat die maar schijnen! Maar mijn eerste opdracht voelt ook een beetje als ‘uit de kast komen.’ Het is dan ineens zo zichtbaar wat je doet. En ja, dat ik er zo dolblij over ben, komt ook omdat het zo’n succes was. Samen met de projectgroep van de opdrachtgever hebben we er een heel mooie programma van gemaakt. Het schijnt dat collega’s dingen zeggen zoals ‘ik heb nog nooit zo’n gezellige personeelsdag gehad’ of ‘wat is dit leuk om te doen!’ Kijk daar doe ik het voor.
Tijdens de nazit vroegen mijn tijdelijke collega’s van de projectgroep hoe ik nu tegen de opdracht aankeek. Ik kende immers niemand van de projectgroep. Moest sturing geven aan datgene wat we wilden gaan doen. Structuur realiseren in alle ideeën die door de projectgroep naar voren werden gebracht. Ik heb me eigenlijk nooit een buitenstaander gevoeld. Zij waren mijn collega’s. De mensen voor wie we het deden waren ‘onze collega’s’. En die chaos? Ik voelde me als een vis in het water. Vond het juist heel erg verfrissend en motiverend dat er zo actief werd meegedacht en meegedaan. En het gaat ook niet om mij bij deze opdracht, maar om hen. Dat zij tevreden zijn over de dag, dat medewerkers tevreden zijn over de dag en ook dat de opdrachtgever tevreden is over de dag. Dus… met al die positieve gevoelens in mijn lijf over deze opdracht, schrijf ik nu deze blog en kom ik uit de kast. Hier zit een tevreden mens!
Een evenement waar je tevreden op terugkijkt, dat wil jij toch ook?
